TASFİYECİLİKLE MÜCADELEDE YÖNTEM

Komünist harekette yeşeren tasfiyeciliğe karşı mücadele her komünistin gündeminde. Ancak tasfiyeciliği doğru tanımlama ve doğru bir mücadele yöntemi geliştirmede sorun büyük.

Tasfiyeciliğin yapısal dayanakları değerlendirilmişti. Özetle tasfiyeciliği lafazan dogmatizm ile yasalcı oportunizm içinde aramak gerektiği ifade edilmişti. Buna bağlı olarak gelişen güç zehirlenmesi, bürokratik çürüme, erkek egemenliğiyle gerici temeldeki ittifak ve gerontokrasiye dikkat çekilmişti. Bu kesimle mücadelede doğru bir yöntem geliştirmek elzemdir.

Bir avuç tasfiyeci Menşevik, milyonlarca insana, on binlerce komüniste şunu diyor: Beni dinle! Benim yolumdan şaşma! Seni tasfiye ediyorum ama yine de bana itaat et! Bir şikayetin varsa da bana söyle. En iyisi af dile! Yani tasfiyeci diyor ki gözünü kapatıyorum, elini bağlıyorum, sana kendini savunma hakkı ‘tanıyorum’. Yani tasfiyeciler yutkun diyor. Vazgeç, yen içinde kalsın diyor. Binlerce iyi niyetli komünist tasfiyeciliğin işte bu girdabında ya yıllarını harcıyor ya boğuluyor ya da duruma alışıyor. Oysa yapılması gereken, devrimci olan çok basit olarak yadsımanın yadsınmasıdır. Tasfiyecilik, tasfiyeciliğin kanallarıyla değil, yadsınmasıyla aşılabilir.

Bürokratik bir çürümeyle karşı karşıyasınız. Örneğin; bir grup elit, düştükleri utanç verici bataklığı gizlemek için sistematik olarak size iftira atıyor? Ne yapmalısınız? İftiracılığa kadar çürüyen elitler, bürokratik kanallar yoluyla bu yaptıklarını kabullenir mi? Peki ya sizin dışınızda bu gibi sorunların bürokrasiyle aşıldığına tanık oldunuz mu? Kendilerine kölece biat ettiğinize inandırmadığınız sürece bu yolla tasfiyeciliğin önünü almanız mümkün değildir. Yapılacak şey açık: Yadsıma yadsınmalıdır. Bürokrasi daha fazla bürokrasiyle değil, siyasetle aşılır. Kendinizi bürokratlara değil, halka açıklamalı ve devrimci mücadele düzeyinizi daha yüksek bir seviyeye çıkarmalısınız. Kitle ve kadrolar adildir. Bulduğu her fırsatta mücadele eder. Tasfiyeciliğin önüne işte böyle geçebilirsiniz.

Örneğin tasfiyeciler devrimci mücadeleden uzaklaşmanızı istiyor? Bunun için sürekli olarak yıpratma politikasına başvuruyor. Ne yapmalısınız? İçe mi dönmelisiniz? Sizle ilgili karalamalarına içerleyip efkârlanmalı mısınız? Ya da pılınızı pırtınızı toplayıp kendinize bambaşka bir yaşam kurmaya mı çalışmalısınız? Yoksa bu yadsımayı da yadsımalı mısınız? Yapmanız gereken açıktır. Mücadeleden uzaklaştırma yadsıma ise bunu yadsımalı mücadele bayrağını yükseltmelisiniz. Sorunların tasfiyeciler tarafından manipüle edilmesine izin vermemek, ideolojik kararlılığınızı, direncinizi geliştirmek boynunuzun borcudur.

Bir avuç tasfiyeci Menşevik mücadelenin tüm olanaklarına zarar verirken, ortada somut bir durum olmasına rağmen, itiraz ettiğinizde onurunuza, kişiliğinize, mücadelenize, tüm değerlerinize saldırıya geçiyor. Faşizme karşı mücadelede bazı zorunlulukları suçunu gizlemek için kullanıyor. Ne yapmalısınız? Gereksiz bilgi paylaşmamak kaydıyla tereddütsüzce ifşa etmelisiniz. Hiçbir suç, devrimden, bir politik kampanya veya herhangi bir şeyden sonraya ertelenemez. Ertelenirse bunlar suçluların kendini akladığı mecralara dönüşür. Sosyalizm deneyimleri de Türkiye-Kurdistan’daki mücadele deneyimi de gösteriyor ki mücadeleye tasfiyecilerin ifşası değil, tasfiyecilik zarar verir. 

Kadın özgürlük mücadelesinden öğrenelim. Örgütlü mücadele zorunludur. Bunun önü tıkandığında ise ifşa meşrudur. Dahası halkların, işçi sınıfı ve ezilenlerin değerlerini, birikimlerini, binlerce devrimcinin hayatını ilgilendiren bir konuysa, ifşa etmek boynunuzun borcudur.

Lafazan dogmatizm ile yasalcı oportunizm, kişisel ve grupsal konforda birleşen tarihsel ittifakını sürdürse de toplum içinde etkisi giderek daraldı. Tasfiyeciler sadece ideolojik olarak değil, gerçek ilişkilerde de Menşevik; yani azınlık durumda. Baran Serhat’tan Ahmet Şoreş’e birleşik devrime öncülük eden komünist gerilla ve her yerde birleşik halk hareketinin kılcal damarlarına kadar giren komünistler ise Bolşevik konumunu sürdürmekte. Mesele, Menşevizmin ideolojik ve politik olarak da yenilmesi, yol açtığı yapısal sorunların hızla düzeltilmesidir. Bu başarılırsa, komünist hareket kısa zamanda toparlanır ve faşizme artık yıkıcı darbeler vurulabilir. Faşizme karşı mücadeledeki tıkanma, yasalcılığın ve dogmatizmin ve oportunizmin aşılmasıyla açılabilir. Aksi halde karşı devrimin yıkıcı saldırılarını yanıtlamak da, kaçınmak da mümkün değil.

Devrimci önder Mao Zedoung, komünist partide gelişen tasfiyecilikle mücadelede halka seslenmiş ve şu sloganı geliştirmişti: KARARGAHI BOMBALAYIN!

Denizlerin, Mahirlerin, İboların, Ahmet Metinler’in Paramazların yoldaşlarının yolu da nettir: Yadsıma yadsınmalı! Tasfiyeciliğin karargahları eleştiri yağmurlarıyla bombardımana tabii tutulmalı. Ve tasfiyecilik tasfiye edilmeli!

                                                                                                                BİRLİK MÜCADELE ZAFER

                                                                                                                           PARTİ ATILIM ZAFER